முதல் நிலை ராக்கெட் விண்கலம் பூமியின் மேற்பகுதியிலிருந்து மேல் எழும்புவதற்கு பயன்படும். இதற்கு இந்த நிலைக்கு தேவைபடும் உந்து சக்தி இந்த விண்கலம், லாஞ்ச் வெகிக்கிளின் எடைகளை விட அதிகமாக இருக்க வேண்டும். ராக்கெட்டில் உள்ள பூஸ்டர்கள் எரிபொருளை எரித்து வாயுக்களை வெளியிடுவதின் மூலம் இந்த உந்து சக்தியை தயாரிக்கின்றன.
(Propellant) எனப்படும் சிறப்பு கலவையால் இயக்கபடுகின்றன இந்த கலவையில் திட அல்லது திரவ எரிபொரும், அந்த எரிபொரும் காற்று இல்லாத விண் வெளியில் எரிவதற்கு தேவையான ஆக்ஸிசனை தரக்கூடிய ஆக்சிடைசர் (Oxidizer) இரண்டும் கலந்ததாக இருக்கும். லாக்ஸ் (Lox) அல்லது திரவ ஆக்ஸிஜன் இதுவே அடிக்கடி பயன்படுத்தப்படும் ஆக்சிடைசர் (Oxidizer)புவிஈர்ப்பு விசையில் இருந்து விடுபட்டு சுற்று வட்டபாதையில் விண்கலத்தை நிலைநிறுத்த தேவையான குறைந்த அளவு வெலாசிட்டி
(Velocity)க்கு ஆர்பிட்டல் வெலாசிட்டி என்று பெயர். 190 கிலோமீட்டர் உயரத்தில் ஒரு விண்கலத்தை சுற்றுவட்ட பாதையில் நிலை நிறுத்த தேவையான ஆர்பிட்டல் வெலாசிட்டி 8 கிலோமீட்டர்/செகன்ட். வெளிப்படும் ஒரு குழியின் மேற்புறம் பொருத்தப்படும்.பிறகு புரோபெல்லன்ட் (Propellant) என்னும் சிறப்பு கலவி பிரத்யேக பைப்கள் மூலம் நிரப்பபடும். விண் வெளியில் ஏவப்படும் சமயத்தில் ராக்கெட்டின் முதல் நிலை என்ஜின்கள் இயக்கப்படும்.அப்பொழுது ஏற்படும் உந்து சக்தி ராக்கெட் ஏவு தளத்தில் இருந்து ராக்கெட்டுடன் கூடிய விண்வெளி கலத்தை மேலே கொண்டு செல்லும். அடுத்த 2ம் கட்ட என்ஜின்கள் இயங்க தொடங்கும் 2 அல்லது 3 நிமிடங்கம் பறந்த பிறகு பூஸ்டர்கம் விண் கலத்தில் இருந்து பிரிந்து பாராசூட்கம் மூலம் பூமியை வந்தடைந்து விடும் பிரதான என்ஜின் தொடர்ந்து எரிந்து விண் கலத்தை குறிப்பிட்ட சுற்று வட்ட பாதையில் கொண்டு நிலைநிறுத்தும்.
ராக்கெட்டின் என்ஜின்கள் புரோபெல்லன்ட்
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக